Sławek Wierzcholski i Nocna Zmiana Bluesa to już klasyka! Mają swoje zasłużone miejsce w historii polskiej muzyki rozrywkowej i hasła w encyklopediach.

O Sławku napisano też kilka prac magisterskich i licencjackich oraz dwie książki: „Chory na bluesa” autorzy: Jan Skaradziński i Mariusz Szalbierz” oraz „Chory na bluesa. Przypadek Sławka Wierzcholskiego” autorstwa dr. Mirosława Pęczaka.

Od pierwszego koncertu w marcu 1982 w studenckim klubie „Imperial” w Toruniu do chwili obecnej, wierni wybranemu gatunkowi, nie ulegając modom ni trendom osiągnęli status grupy kultowej.
W dorobku mają dwadzieścia osiem wydanych płyt (3 LP, 4 DVD, 21 CD), z których cztery osiągnęły status „Złotej Płyty”, nagrania płytowe z amerykańskimi gwiazdami bluesa jak m.in. Charlie Musselwhite czy Louisiana Red, koncerty poprzedzające gwiazdy bluesa światowego formatu: B.B.King (Warszawa 1996) czy Blues Brothers (Norymberga 1989). Tysiące koncertów w Polsce i praktycznie w całej Europie, w Stanach Zjednoczonych a nawet w Zimbabwe!

Choć zaczynali jako ortodoksyjni bluesmani, w trakcie ponad trzech dekad działalności, Sławek i jego zespół wykreowali własny, niepowtarzalny styl bazujący na akustycznym instrumentarium a będący fuzją bluesa, folku, jazzu i piosenki autorskiej. Sławek jest autorem całego repertuaru grupy w tym wielu prawdziwych przebojów, jak „Szósta zero dwie”, „Blues mieszka w Polsce”, „John Lee Hooker” czy „Chory na bluesa”. Jest też autorem muzyki do seriali telewizyjnych („Babilon.pl” reż. Wojciech Maciejewski i sztuk teatralnych („Tajemnica Tomka Sawyera” reż. Giovanni Castellanos: https://www.youtube.com/watch?v=dPY0kMFU-As )
Jest także autorem ilustracji muzycznych do popularnych seriali TV, jak „Ojciec Mateusz:, „Rodzinka.pl” czy „Rok na działce”.
Wśród autorskich płyt wydanych przez Sławka, znajdują się CD „Ciśnienie” z towarzyszeniem grupy Dżem, „Piątek wieczorem z Wojciechem Karolakiem oraz CD „Samotna kolacja” z Krystyną Prońko. Sławek grał też gościnnie na płytach takich wykonawców, jak m.in. Maanaam, Majka Jeżowska czy Zdrowa Woda.

Nocnej Zmianie Bluesa poświęcone są trzy telewizyjne filmy dokumentalne emitowane w programach ogólnopolskich: „Sekrety przedświtu” reż. Grzegorz Styła (1990), „Zawsze wygra blues” reż Jerzy Krysiak (1996) oraz „Chory na bluesa” rez. Hubert Gorczyca 2016.
Sławek Wierzcholski to wirtuoz harmonijki i autor dwóch popularnych podręczników gry na tym instrumencie. Prowadził też kursy gra na harmonijce w Programie 2 TVP. Jest endorserem (twarzą) firmy Hohner, która w roku 2012 uhonorowała go „Kryształową harmonijką”.
Sławek, jako pierwszy i jedyny muzyk zagrał na harmonijce hejnał z wieży Kościoła Mariackiego w Krakowie transmitowany na cały kraj 1 kwietnia 2015 r.

Jest aktywnym dziennikarzem radiowym – przez dwanaście lat zrealizował w Programie 3 Polskiego Radia 1500 (!) autorskich audycji, m.in. w takich cyklach jak: „Blues w pigułce”, „Bluesełka”, „Z bluesowej kolekcji Marii Jurkowskiej” i in. Przez ponad dziesięć lat prowadził w warszawskim „Radiu dla Ciebie” audycję „Okolice bluesa”. Obecnie, od trzech lat prowadzi audycję „Korzenie i owoce” w Programie 2 Polskiego Radia.
Sławek udziela się też jako dziennikarz prasowy, publikując w kwartalniku „Twój blues” a wcześniej przez kilka lat w „Jazz Forum”).
Sławek Wierzcholski jest pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym festiwalu „Harmonica Bridge” w Toruniu, który od siedemnastu lat prezentuje światową czołówkę wirtuozów grających w różnych stylach na harmonijce.
Sławek jest aktywnym działaczem społecznym: w bieżącej kadencji sekretarzem Sekcji Autorów Utworów Muzyki Rozrywkowej i Tanecznej Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, od kilku kadencji wiceprezesem Stowarzyszenia Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno-Muzycznych SAWP oraz wiceprezesem Stowarzyszenia Autorów i Kompozytorów ZAKR. W rodzinnym Toruniu od kilku kadencji zasiada w Radzie Prezydenckiej przy Prezydencie Miasta Torunia.

Za swe zasługi i osiągnięcia artystyczne, Sławek został uhonorowany srebrnym medalem „Gloria Artis”, medalem „Thorunium”, odznaką honorową ZAIKSu, otrzymał nagrody „Teleexpresu” i Programu 3 Polskiego Radia. W uznaniu dokonań artystycznych otrzymał honorowe obywatelstwo Rawy Mazowieckiej oraz miasta i gminy Leśna.